Cervicale osteochondrose is een degeneratieve-dystrofische ziekte die de tussenwervelschijven in de cervicale wervelkolom aantast. Degeneratieve veranderingen ontwikkelen zich meestal in de meest mobiele delen van de wervelkolom, daarom, in het cervicale gebied, als gevolg van schendingen in de structuur van de wervels, lijden zenuwwortels op het niveau van C5, C6 en C7 het vaakst.
Symptomen van cervicale osteochondrose
Een van de symptomen van cervicale osteochondrose is een drukkende, drukkende hoofdpijn, vaak uitstralend naar de slapen.
Klinische manifestaties van cervicale osteochondrose zijn onderverdeeld in reflex en radiculair.
reflex symptomen
Patiënten maken zich zorgen over de zogenaamde lumbago - een scherpe scherpe pijn die optreedt in de cervicale wervelkolom, verergerd door beweging. Misschien het optreden van een crunch bij het draaien van het hoofd, soms nemen patiënten een geforceerde positie van het hoofd in vanwege hevige pijn.
Mensen die lijden aan cervicale osteochondrose klagen vaak over drukkende of beklemmende hoofdpijn, die kan uitstralen naar de slapen en oogbollen. Soms kan de gezichtsscherpte afnemen, patiënten zeggen dat alles voor hun ogen zweeft.
Wanneer de zenuwplexus van de wervelslagader geïrriteerd is, kan het wervelslagadersyndroom optreden, dat vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd als een schending van de cerebrale circulatie, waarbij de patiënt duizeligheid ontwikkelt. Ze kunnen optreden bij een scherpe beweging van het hoofd, vergezeld van misselijkheid en braken.
Een van de reflexsyndromen in de kliniek van cervicale osteochondrose is cardialgisch, waarbij de patiënt gevoelens heeft die lijken op een aanval van angina pectoris. Meestal wordt dit fenomeen gecombineerd met andere tekenen van de ziekte, daarom veroorzaakt het zelden problemen bij de differentiële diagnose met hartaandoeningen.
Radiculaire syndromen
Radiculaire syndromen zijn het gevolg van compressie van de wervelkolom. Motorische en sensorische stoornissen die in dit geval optreden, zijn afhankelijk van welke zenuwwortel is aangetast:
- C1 - schending van de gevoeligheid in het occipitale gebied;
- C2 - pijn in de occipitale en pariëtale regio's;
- C3 - verminderde gevoeligheid en pijn in de helft van de nek waar de spinale zenuw werd geschonden, mogelijk een schending van de gevoeligheid van de tong, spraakstoornis door verlies van controle over de tong;
- C4 - verminderde gevoeligheid en pijn in het schouder-scapulier gebied, verminderde tonus van de spieren van het hoofd en de nek, mogelijke ademhalingsstoornissen, pijn in de lever en het hart;
- C5 - pijn en verminderde gevoeligheid in het buitenoppervlak van de schouder;
- C6 - pijn die zich uitstrekt van de nek tot de scapula, onderarm, buitenoppervlak van de schouder, radiaal oppervlak van de onderarm tot de duim;
- C7 - pijn die zich uitstrekt van de nek tot het schouderblad, de achterkant van de schouder, de onderarm tot de II - IV vingers van de hand, verminderde gevoeligheid in dit gebied.
- C8 - pijn en sensorische stoornissen verspreid van de nek naar de schouder, onderarm naar de pink.
Behandeling van cervicale osteochondrose
Cervicale osteochondrose is een complexe ziekte die een langdurige, systematische en geleidelijke behandeling vereist. Therapie is gericht op het elimineren van pijn en het bestrijden van het ontstekingsproces in het getroffen gebied.
Patiënten krijgen pijnstillers voorgeschreven. Onlangs zijn niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, die het pijnsyndroom effectief elimineren en de activiteit van het ontstekingsproces helpen verminderen, steeds populairder geworden bij de behandeling van degeneratieve-dystrofische aandoeningen van de wervelkolom.
Bij de behandeling van cervicale osteochondrose is de benoeming van chondroprotectors geïndiceerd - geneesmiddelen die de vernietiging van kraakbeenweefsel vertragen. Veel artsen zijn van mening dat het gebruik van deze medicijnen ook de regeneratie van kraakbeenweefsel bevordert.
Het gebruik van externe zalven en gels die irriterende stoffen of niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen bevatten, is niet effectief. Het is onwaarschijnlijk dat de geneesmiddelsubstantie die deel uitmaakt van hun samenstelling het getroffen gebied bereikt vanwege de barrière van huid, onderhuids weefsel en spieren. Desalniettemin heeft het zin om deze externe middelen te gebruiken, omdat wanneer ze in de huid worden gewreven, een nekmassage wordt uitgevoerd.
Om de regeneratieve en metabolische processen in de aangetaste zenuwwortel te verbeteren, krijgen patiënten vitamines van groep B voorgeschreven. Heel vaak bevelen artsen patiënten een gecombineerd vitaminepreparaat aan, dat intramusculair wordt toegediend.
De niet-medicamenteuze methoden voor de behandeling van cervicale osteochondrose omvatten acupunctuur, hirudotherapie, fysiotherapie, oefentherapie, massage, manuele therapie.
In ernstige gevallen kan een chirurgische behandeling noodzakelijk zijn.
profylaxe
Dagelijkse gymnastiek voor de cervicale wervelkolom is een goede preventie van osteochondrose.
Preventie van de ontwikkeling van cervicale osteochondrose is niet moeilijk. Het wordt aanbevolen om een actieve levensstijl te leiden, te sporten of op zijn minst ochtendoefeningen te doen.
Een belangrijke rol bij het voorkomen van de ziekte wordt gespeeld door de juiste organisatie van de werkplek en de manier van werken en rusten. Mensen met zittend werk moeten gedurende de werkdag meerdere keren een kleine warming-up doen en tijdens het werk de houding en hoofdpositie controleren.
Ook is het belangrijk om een goede, comfortabele matras en kussen te kiezen om te slapen. Mensen met spinale aandoeningen wordt geadviseerd om speciale orthopedische producten te gebruiken.
Welke arts moet u contacteren?
Patiënten met osteochondrose van de wervelkolom worden gecontroleerd door een neuroloog. Er is een groot aantal artsen van andere specialismen die patiënten met deze ziekte helpen: specialisten in fysiotherapie, oefeningen en massage, osteopaten, manuele en reflextherapeuten, fysiotherapeuten en anderen.